همه از این قضیه باخبر هستیم که هیچ بلکه مطمئنا درک کرده ایم "جمله ی هر چیزی بهایی دارد" را؛ لذا فقط کافیست بگویم الان روی تختم نشسته ام و دارم به بهای نشستنم روی تخت و نرفتنِ سرِ جلسه ای فکر میکنم که به نمره ی پایان ترم تاثیر مستقیم داشت 

و سوال برای من این جاست که چرا سعی نکرده ام از جایم بلند شوم و بروم دانشگاه؟

حتی بیدار شم، وضو گرفتم و نماز خواندم ولی دانشگاه نرفتم ://